Categories: Nieuws

by Dorette Corbey

Share

Categories: Nieuws

Door Dorette Corbey

Deel dit bericht

De Verenigde Vergadering van Rijnland kwam bijeen op 28 september 2022. Op de agenda de rapportage over de afgelopen maanden: bijna alle geplande investeringen zijn in voorbereiding of in uitvoering. De renovatie van de Kolksluis in Spaarndam is voltooid, het wachten is nu nog op de nieuwe lindebomen die aangeplant worden ter vervanging van de oude kastanjebomen die niet behouden konden worden. Rijnland heeft de droogte relatief goed doorstaan. Het onderzoek naar de dijkdoorbraak in Reeuwijk heeft eerste resultaten opgeleverd. Er zijn niettemin zorgen: de waterkwaliteit vraagt veel aandacht, de zuiveringsinstallaties zijn nog niet allemaal op orde. Met name in Velsen functioneert de waterzuivering niet optimaal: er wordt nog teveel verontreiniging op het Noordzeekanaal geloosd.

 

Oevers

Gestemd werd er over een nieuwe regeling ‘schade aan oevers’. Nu zijn perceeleigenaren verantwoordelijk voor goed onderhoud van de oevers en ze moeten schade aan de keringen herstellen. Die schade kan ontstaan door vee: als koeien naar het water lopen om te drinken en grazen aan het riet kan dat leiden tot verzakking en afkalving van de dijk. Veel schade ontstaat ook door golven die veroorzaakt worden door te hard varende plezierboten. Het voorstel is dat Rijnland voortaan de schade betaalt op de voorwaarde dat veehouders een draad spannen om vee weg te houden bij de oever. Dat lijkt mij een grote last voor Rijnland en het leidt tot juridische onduidelijkheid: hoe moet Rijnland controleren of er voor de schade ontstond al een draadje was gespannen? Veel werk en veel juridisch gedoe. Veel logischer is het om met Rijkswaterstaat en met de gemeenten aanzienlijke snelheidsbeperkingen in te voeren. Zodat schade door golfafslag niet meer ontstaat en de kosten niet afgewenteld worden op de belastingbetaler. En de veehouder kan zelf kiezen om een draad te spannen om zo schade te voorkomen. Zo doen veel andere waterschappen dat ook. Het voorstel werd echter met grote meerderheid aangenomen.

 

Klimaatneutraliteit

De Unie van Waterschappen (UvW) heeft het initiatief genomen om stappen te nemen om in 2035 klimaatneutraal te zijn: geen broeikasgassen meer uitstoten, of als dat toch niet te vermijden is, dan de uitstoot compenseren met aanplant van bomen. De belangrijkste uitstoot van Rijnland komt door energiegebruik, door lachgas en methaan op de zuiveringsinstallaties en door uitstoot op de veenweidegebieden die veroorzaakt wordt door drooglegging. Klimaatneutraal in 2035 is zeker geen gemakkelijke opgave, vooral lachgas op de zuiveringen is een technisch probleem. Verreweg de meeste waterschappen willen de uitdaging niettemin oppakken. Rijnland maakte echter tot nu toe een voorbehoud (klimaatneutraal pas in 2050) en verdedigde zijn autonomie. De fractie Waterdemocraten diende met de Fractie Natuurterreinen en de AWP een motie klimaatneutraliteit in om het college op te roepen ‘2035’ wel te steunen als streefjaar, binnen de grenzen van het technologisch haalbare en de betaalbaarheid. Om de betaalbaarheid te bepalen is de CO2-prijs een van de ijkpunten. De motie werd met een zeer ruime meerderheid aangenomen. Goed dat het streven van de Unie op deze manier ondersteund werd. Het college is ook gevraagd om voor de verkiezingen van 2023 met een uitwerking te komen zodat het nieuwe college handvatten heeft om aan de slag te gaan.

 

Het informele gesprek

Goed dat Rijnland zijn zaken nu grotendeels op orde heeft. Maar er zijn veel zorgen over de toekomst. Prijzen van grondstoffen en energie stijgen. Er is schaarste, zeker ook op de arbeidsmarkt. Ondertussen moeten we wel een begroting maken voor 2023 en voor het meerjarenperspectief staan de seinen op rood. Op uitnodiging van de VVD voerde de VV een informeel gesprek over de toekomst. Er zijn drie knoppen waaraan we kunnen draaien.

Belastingen verhogen, schuld op laten lopen of ambities verlagen. Belastingtarieven verhogen is nooit een populaire maatregel, maar nu inkomens onder druk staan is het zeker geen aantrekkelijke weg, al wordt er ook verschillend over gedacht. Door schulden te laten oplopen leggen we de rekening bij toekomstige generaties, ook niet erg solidair. Maar als we onze ambities verlagen, zadelen we toekomstige bestuurders en belastingbetalers op met verouderde installaties. We ontkomen dus niet aan lastige keuzes. Mijn bijdrage was om eerst te inventariseren hoe we kunnen bezuinigen zonder afbreuk te doen aan onze ambities. Hebben we alle installaties echt nodig? Waar kan het duurzamer en kunnen we ook kosten besparen? Natuurlijke oplossingen zijn vaak goedkoper, zo leerden we uit onze interviewreeks. Als we bijvoorbeeld het veen gebruiken als natuurlijke spons, hebben we misschien geen peperdure piekbergingen meer nodig en besparen we op bemalingskosten. Als we biogas en met nieuwe technologie grondstoffen terugwinnen op de elke zuivering hoeven we geen miljoenen per jaar te betalen om slib te verbranden. Als we aansluiten bij een nieuw landbouwbeleid van het Rijk kunnen we de waterpeilen in sommige polders verhogen wat kosten bespaart. Maar dat kost ook weer geld om boeren te compenseren.

 

Lijst met duurzame oplossingen

Met de Fractie Natuurterreinen gaan we een lijst op stellen met maatregelen die én geld besparen én bijdragen aan een duurzaam toekomstperspectief voor Rijnland. En we vragen collega’s en deskundigen bij te dragen. Later meer!

 

Disclaimer: dit is een onofficieel verslag van de vergadering. Het is gekleurd door eigen prioriteiten. Het officiële verslag is binnenkort beschikbaar op de website van het Hoogheemraadschap van Rijnland.

 

Gerelateerde berichten